Adamın biri bir gün eşeğine buğday yükleyerek değirmene varır. Eşeğin sırtındaki buğday çuvallarını indirir indirmez eşek kaçar ve kaybolur. Adam eşeğin peşine düşerek aramaya koyulsa Cuma namazını kaçıracaktır.
Tam bu sıkışık anda adamın tarla komşusu çıkagelir ve der ki, “Bugün
“Kentin pazarına götürelim bunu, satalım, üste de koyup daha dinç bir eşek alalım.”
Böyle demişler, eşeği önlerine katıp yola çıkmışlar. Köy uzak, kent uzak; yol, uzun mu uzun.
Yemiş bahçesine yakın bir yerde patikanın hemen kenarında bir kuş kirazı ağacı bitmişti. Bu ağaçlar biraz ötedeki taze fındık ağaçlarının Güneş almasını engelliyordu. Uzun bir zaman onu keseyim mi kesmeyeyim mi diye düşündüm. Böylesine güzel bir nimeti yok etmek büyük …
Devamnı Oku →
Henüz köyden başka bir yer bilmezken, gözümüzün gördüğü en büyük mavilik Burdur gölüydü gökyüzünden sonra. Deniz derdik.
Henüz Küçük Mehmet sağken, Hidayet “Tütün” olmadan, Ahmet “Göncü”, Hasan “Dıngır”, Baki “Memo”, Mustafa “Keleş”, Raşit “Efe”, Mustafa “İzzet oğlu”, Göküş Kara Mehmet …
Ürgüp’te bir eşek heykeli olduğunu biliyor muydunuz? Eşeğin heykeli mi olurmuş dediğinizi duyuyorum. Eğer o eşek yıllarca köylere kitap taşımışsa neden olmasın? Tabiiki asıl konu kütüphaneci Mustafa Güzelgöz’ün hikayesidir.
O, …
Devamnı Oku →
İstanbul Gülhane Parkı’ ndaki hayvanat bahçesinde zürafalar için oldukça geniş bir yer ayrılmıştı. Burada anne ve baba zürafa ile iki yavru zürafa kalıyordu. Onlar gün boyu salına salına geziyorlar, ziyaretçiler de onları seyrediyordu. Anne ve baba zürafa yıllardır burada bulundukları …
Devamnı Oku →
Bir ağacın kenarında, Oğlu olan yaşlı bir adam yaşardı ve bir gün çocuğu onu çağırdı ve mısır toprağı istediğini söyledi. Çocuk mısırını alıp yola koyuldu ve çok uzağa gitmeden önce, önünde sakalsız bir adam duran büyük bir değirmen gördü. ‘tebrikler, …
Devamnı Oku →
Daniel Defoe tarafından yazılan Robinson Crusoe, realist romanların en güzel örneklerinden biridir. Kahramanlarının karakterleri gerçekçi bir dille anlatılmış ama onların ruhsal durumlarından pek az söz edilmiştir. Eserde romanın kahramanı Robinson Crusoe’nun serüvenleri anlatılmıştır.
Orta halli bir …
Devamnı Oku →
Asıl mesleği askerlik olan, 1571’de Türk’lerle yapılan İnebahtı Savaşı’nda Türk’lere karşı savaşan Cervantes, bu savaşta sol elini kaybetmiştir. 58 yaşında Don Kişot’un ilk bölümünü, 69 yaşında ikinci bölümünü yazmıştır. “Don Kişot”, dünya edebiyatında öyküden romana geçişin ilk adımı sayılmaktadır. Cervantes …
Devamnı Oku →
Bir bahçenin ortasında üstü baştanbaşa güllerle dolu bir gül fidanı büyüyordu. Bu güllerin en güzeli içinde de bir peri oturuyordu. O kadar küçük, minnacık bir şeydi ki bu peri, hiçbir insan gözü onu fark edemezdi… Her gül yaprağının ardında bir …
Devamnı Oku →Yarın arifeydi. Öbür günkü bayram için hazırlanan beyaz kurbanlar, küçük Grigal palankasının etrafında otluyorlardı. Karşıda… Yarım mil ötede Toygun Paşa’nın son kuşatmasından çılgın kışın hiddeti sayesinde kurtulan Zigetvar Kalesi, sönmüş bir yanardağ gibi, simsiyah duruyordu. Hava bozuktu. Ufku, küflü demir …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Eski çağlarda, kuzey ülkelerinden birinde, ormanlar içindeki küçük bir köyde, Daniel adında bir çiftçi ve Anna adındaki karısı yaşıyorlarmış. Artık genç sayılmayacak yaşa gelmiş oldukları halde, Daniel ve Anna’nın çocukları yokmuş. Halleri vakitleri yerinde olduğundan, çocuksuz …
Devamnı Oku →
Bir çoğumuzun özellikle de çocukluğunu 80’ler ve 90’lar da yaşayanların severek takip ettiği çizgi film kahramanı Alp Dağlarının sevimli kızı Heidi’yi hepiniz bilirsiniz.
Peki Heidi yaz kış neden hep çıplak ayakla dolaşıyordu?
Hiç düşündünüz mü?
İlk akla gelen, Heidi’nin özgür …
Terkedilmiş, boş bir evin çatı katındaki tek odada bir örümcek ailesi yaşıyordu. Bu örümcek ailesi, anne örümcek ile üç yavrusundan ibaretti. Anne örümcek ağını camı tamamen kırık pencerenin arkasında bulunan iki dolabın arasına germişti. Gündüzleri güneş ışınları yardımıyla dolapların arasındaki …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş.
Evvel vakit içinde, kalbur saman içinde.
Develer tellâl iken, koyunlar berber iken,
Büyük, güzel bir ülkede iyi bir kral yaşarmış. Kralın ikiz oğulları varmış. Bu kardeşler ikizmiş; fakat ne yüzleri, ne de huyları birbirine benzermiş. İkisi …
Devamnı Oku →Sokak kapısı açıldığında Tekir, kapının yanındaydı. Fırsatı kaçırmayıp derhal dışarıya fırladı. Kendisini gören olmamıştı herhalde… Hemen köşeyi dönerek arka bahçeye doğru yöneldi. Onun kaçışını gören olmadığına bakılırsa artık koşmasına gerek yoktu; durakladı. Derince bir nefes alarak çevresini kokladı, tertemiz soğuk …
Devamnı Oku →Ormanın birinde küçük kulubesinde mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşayan yaşlı, aksaçlı bir dede varmış. Aksaçlı dede artık yağmurlar başladı yakında kışta gelir. Kimseye muhtaç olmadan bu kışı evimde sıcacık geçirmek için ormana gideyimde odun keseyim kendime demiş.
Eline baltasını …
Devamnı Oku →Yeni masalımızın adı Ak Benekli Masalı. Çoban Ali ile Ak Benekli kuzunun masalını hep beraber okuyalım. Bir zamanlar Çoban Ali her gün erkenden kalkar, koyunlarını otlatmaya giderdi. O sabah da şafak sökmeden uyandı. Yatağının içinde iyice gerindi, uzun uzun esnedi. …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zamanların birinde, uzak bir ormanda bir terzi kuşu yaşarmış. Terzi kuşları, aynı terzi ustaları gibi ağaç yapraklarını birbirine dikerek torbalar örerlermiş. Bu yüzdendir ki o iyi yürekli kuşlara terzi kuşu derler. Şimdi sizlere bu terzi …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Çok uzak şehirlerden birinde çok fakir bir köy varmış. Bu köyün adı da fakir köymüş. Fakir köyün toprağı çorak, havası kurakmış. Bitki yetişmez, hayvan barınmazmış. Hal böyle olunca köydeki herkes bir dilim ekmeğe muhtaçmış. Bu köyde …
Devamnı Oku →Benim adım Kamber. Minareden uzun mumbar yedim, içtim doymadım Harda, hurda, şurada, burada, tarla, bağda; yedim, içtim, doymadım Aman bacı, kaldır sacı, yağlı bazlamacı yedim, içtim, doymadım Dere gibi hoşaflar, tepe gibi pilavlar, ambar ambar yulaflar yedim, içtim doymadım Denizi …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak ülkelerin birinde yemyeşil bir orman varmış. Bu ormanın halkı o kadar mutlularmış ki bu mutluluklarının gün gelip de bitmesinden çok korkuyorlarmış.
Günlerden bir gün, ormanda çok şiddetli bir rüzgar …
Devamnı Oku →Masal masal matitas… Kalaylandı bakır tas… çukura düştü çıkamaz… Pır pır eder uçamaz.
Var varanın, sür sürenin, destursuz bağa girenin, hâli yaman demişler… Masaldır bunun adı… Söylemekle çıkar tadı… Her kim dinlemezse bunu, hakkından gelsin kambur dadı…
Bir varmış, bir …
Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde, cinler cirit oynarken eski hamam içinde… Bir zamanlar, çok zengin bir tüccarın üç kız çocuğu varmış. Tüccar bir gün seyahate çıkmaya hazırlanırken kızlarına:
–“Gittiğim yerlerden size ne getireyim, ne istersiniz?” diye sormuş.
Büyük kızı …
Teknoloji Bağımlılığına Karşı Masal Anlatıcılığı
Uzun yıllar eğitim sektöründe çalışan Ayşegül Dede ve Betül Gece
