Zamanın birinde çiçeklerle kaplı, çocuk sesleriyle şenlenen çok güzel bir ülke varmış. Bu ülkenin bir de kralı varmış. Bu kral, çok iyi kalpli ve kimsenin hakkını yemeyen biriymiş. Kralın yedi tane de kızı varmış. Prenseslerin her biri birbirinden güzelmiş ama …
Devamnı Oku →
Henüz köyden başka bir yer bilmezken, gözümüzün gördüğü en büyük mavilik Burdur gölüydü gökyüzünden sonra. Deniz derdik.
Henüz Küçük Mehmet sağken, Hidayet “Tütün” olmadan, Ahmet “Göncü”, Hasan “Dıngır”, Baki “Memo”, Mustafa “Keleş”, Raşit “Efe”, Mustafa “İzzet oğlu”, Göküş Kara Mehmet …
Masallar arası yolculuk: Masal Müzesi, İstanbul / Kartal
Kartal Belediyesi Masal Müzesi’nde masal sayfaları arasında geziliyor. Kırmızı Başlıklı Kız’dan Keloğlan’a, Harry Potter’dan Nasreddin …
Ne yazmalıyım, nasıl mutlu ederim? Düşündüm. Uzak geçmişimizin masum halleri geldi gözümün önüne. Ne kadar iyiler dedim. En mutlu zamanlarımızı yaşıyorlar. En huzurlu, kaygısız anlarımızı. Ruhumuzu onaracak şeyler, sevgilerinin sıcaklığında ne güzel duruyor. O sıcaklıkla insan acaba çoğalacak mı, diyorum. …
Devamnı Oku →
Bir zamanlar hiç toprağı olmayan bir köylü vardı; adamcağızın sadece bir evceğizi ve bir de kızı vardı. Bir gün kızı, “Krala gidelim de biraz toprak isteyelim” dedi.
Kral yoksulluklarını duyunca onlara bir dönüm arazi verdi. Kız babasıyla birlikte toprağı işleyerek …
Devamnı Oku →
Aynı Masalı onlarca kez anlatmaktan, dinlemekten bıktıysanız, kendi masalınızı kendiniz yazın. Çocuğunuzla birlikte hayal ettiğiniz bir dünya yaratıp, onun yaratıcılığını ve hayal dünyasını da harekete geçirin. Bize gönderin, sizin masalınızı yayınlayalım.
Zaman zaman aynı masalı anlatmaktan, Külkedisi masalına yüzüncü kez …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Eski çağlarda, kuzey ülkelerinden birinde, ormanlar içindeki küçük bir köyde, Daniel adında bir çiftçi ve Anna adındaki karısı yaşıyorlarmış. Artık genç sayılmayacak yaşa gelmiş oldukları halde, Daniel ve Anna’nın çocukları yokmuş. Halleri vakitleri yerinde olduğundan, çocuksuz …
Devamnı Oku →Benim adım Kamber. Minareden uzun mumbar yedim, içtim doymadım Harda, hurda, şurada, burada, tarla, bağda; yedim, içtim, doymadım Aman bacı, kaldır sacı, yağlı bazlamacı yedim, içtim, doymadım Dere gibi hoşaflar, tepe gibi pilavlar, ambar ambar yulaflar yedim, içtim doymadım Denizi …
Devamnı Oku →Masal masal matitas… Kalaylandı bakır tas… çukura düştü çıkamaz… Pır pır eder uçamaz.
Var varanın, sür sürenin, destursuz bağa girenin, hâli yaman demişler… Masaldır bunun adı… Söylemekle çıkar tadı… Her kim dinlemezse bunu, hakkından gelsin kambur dadı…
Bir varmış, bir …
Bir varmış bir yokmuş, Evvel zaman içinde, cinler cirit oynarken eski hamam içinde. Yellerin estiği, sellerin coştuğu bir ülke varmış. Ama ülke de ülke imiş ki; bir yanda devler tef çalar, öbür yanda çengiler oyun oynarmış. Ala gözlüler karakaşa sürme …
Devamnı Oku →Bir varmış bir yokmuş diye başlarım söze. Çok görmüş geçirmişim derim size. Ben bir ihtiyar pirifâniyim, kolay kolay anlaşılmam. Derdime derman ara, ama derman bulmam. Şimdi koşun başıma, oturun ocak başına. İşte sazım işte mızrabım. Dökülen nağmelerdir hayatım. Korkmayın, dokunun …
Devamnı Oku →Varmış, yokmuş. Allah’ın kulu çokmuş. Çok söylemesi günah, söyleneni dinlememek çok ayıpmış. Vaktin birinde bir memlekette Pâdişahla, bir çoban yaşarmış. Pâdişahın sarayı, bağları, bahçeleri, hizmetçileri ve koca bir ordu askeri varmış; bir tane de oğlu. Çobanın da bir sürü davarı, …
Devamnı Oku →Zamanın birinde, birbirleriyle arkadaş olan beş kız varmış. Bunlar her gün tuturuk kazımaya giderlermiş. Bir gün kazıdıkları tuturukla evlerine dönerlerken yorulmuşlar, rastladıkları bir evin kapısını çalmışlar.
“Teyze, bizi bu akşam misafir eder misin? Çok yorulduk da,” demişler.
Meğer orası bir …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, büyük bir orman kenarında, küçük bir kulübede bir aile oturuyormuş. Erkek, balta girmemiş ormandan odun keserek uzak şehirlere götürüp satar, böylece ailesine bakarmış. Kadın da, ormandaki çağlayandan eve su taşır, …
Devamnı Oku →Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, cinler cirit oynar eski hamam içinde. Deve dellâl iken, sinek berber iken eski hamamın tası yok; yeni hamamın kubbesi; peştamalın ortası, bu yalanın ötesi yok. En iyisi gidip yatmalı sırt …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde, uzak bir ülkede bir oyuncak evinin içinde tam altı tane kurşun asker yaşarmış. Bunları bir gün alıp bir oyuncakçı dükkanının vitrinine koymuşlar. Altısı da tüfekleri omzunda hazır olda duruyordu. Yalnız …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde develer tellal iken, pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken; ülkenin birinde bir köy varmış. Halkı mutluluk içinde yaşarmış. Günlerden bir gün köyün bütün evlerine fâreler dolmuş. Binlerce …
Devamnı Oku →Çocuk iken bizi kim getirdi sorusuna büyüklerin verdiği leylekler getirdi olmuştu. Hadi çocukluğumuza dönüm leylek havada masalını çocuklarımıza okuyalım iyi okumalar dileriz.
Çok uzak bir köyün sonuncu evinin üzerinde bir leylek yuvası varmış. Leylek anne, dört yavrusu ile birlikte bu …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde Okuldan gelen çocukların yorgunluklarını atmak, eğlenmek için neşeyle oyun oynadıkları, büyük bir dev’e ait olan bahçe varmış. Ancak dev uzun yıllar ortalarda olmadığından bu bahçe insanların ortak kullanım alanına dönmüş. …
Devamnı Oku →Bir zamanlar, terzinin bir çocuğu varmış. Bu çocuk o kadar küçük kalmış ki, boyu küçük bir başparmaktan daha fazla uzamamış. Bunun için ona herkes “Parmak Çocuk” derlermiş.
Ama bu çocuğun öz güveni pek fazlaymış. Bir gün babasına demiş ki:
Babacığım, …
Var var iken, yok yok iken, uzak bir diyarda, bir ormanın tam orta yerinde bir deve ile ailesi beraber yaşarmış. Bu ailenin minik bir yavrusu varmış. Anne deve, nereye giderse minik yavruyu da yanında götürür, onu eğiterek hayatta kalması için …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde köyün birinde kel bir oğlanla anacığı mutlu mesut yaşarmış. Keloğlan bütün gün köyün çocuklarıyla oyun oynar, onlara türlü türlü masallar anlatır, arada birilerinin koyununu keçisini otlatır, eline geçenle yarı aç yarı tok geçinip …
Devamnı Oku →Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, devler tellal iken pireler berber iken, ben ninemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken… Ülkelerin birinde, çok akıllı bir papağan yaşardı. Büyük bir ağacın üstüne sağdan soldan topladığı çalılarla, otlarla yuva …
Devamnı Oku →Bir varmış, bir yokmuş. Bir zürafa varmış. Boyu o kadar uzun, o kadar uzunmuş ki, karnı acıktığı zaman ağaçların en yüksek dallarındaki yaprakları rahatlıkla yiyebiliyormuş.
Bir gün yine karnı acıkmış. Önüne ilk çıkan ağacın yapraklarını şapur şupur yemeye başlamış… Ama …
Devamnı Oku →
Kafka, Küçük Kız ve Oyuncak Bebeğin Güzel Hikayesi
Hikâyeye göre günün birinde Franz Kafka, olağan yürüyüşlerini yaptığı parkta küçük bir kıza rastlamış. Kız ağlıyormuş. Oyuncak bebeğini kaybetmiş ve bu onu oldukça üzmüş.
Kafka bebeği onun yerine aramayı önermiş ve ertesi gün aynı noktada buluşmak üzere sözleşmişler. Bebeği bulamaması …
Devamını Oku
